Het gemiddelde is dus handig om een algemene tendens van stijging/daling weer te geven, maar schetst onvoldoende waar het echt misgaat. Het actuele onderwerp in ons vak is de nieuwe beroepskracht-kindratio op de babygroep. Niemand twijfelt aan de zin hiervan. We zijn ervan overtuigd dat de ontwikkeling begint vanaf het moment dat het kind wordt geboren en dus is er meer aandacht voor het jonge kind. Opleiding tot babyspecialist, twee vaste gezichten voor nuljarigen, een bkr van 1:3. Prima ontwikkelingen, maar dat kost wel wat.

Ik hoor vaak zeggen: ‘grotere organisaties lukt dit wel, de kleintjes hebben het moeilijk.’ Dat is niet helemaal waar: het gaat om de grootte van de locatie. Een groter kindcentrum kan schuiven met mensen en uren, een oudere baby naar een verticale groep, zij komen eruit. De pijn zit bij de kleinere locatie. Hoe breng je de bkr terug als je de kosten niet met een flinke schep wilt verhogen? Of geef je een baby terug aan de ouders met de boodschap: sorry, uw kind is te veel; last in, first out?

Hoe groot is het probleem? Het SEO-onderzoek van de overheid laat zien dat de nieuwe maatregelen gemiddeld 4,6 procent kostenstijging opleveren. De extra financiële injectie in de kinderopvang is daarop gebaseerd. Ondanks het feit dat dit onderzoek aantoont dat een kwart kampt met maar liefst ruim 10 procent kostenstijging. Een eerder praktijkonderzoek signaleerde zelfs uitschieters tot 15 procent meer kosten op sommige locaties. Dit praktijkonderzoek werd bij het juni-overleg met SZW van tafel geveegd. Voor Branchevereniging Kinderopvang reden om gefrustreerd uit het overleg te stappen.

ALS ER NIETS GEBEURT, VOLDOET EEN AANTAL LOCATIES STRAKS NIET AAN DE NIEUWE BKR EN ONTSTAAT ER EIND VAN HET JAAR DIKKE STRESS

Maar hoe nu verder? We zijn het allemaal eens over kwaliteitsverbetering. Op macro-economisch niveau is dat betaalbaar, maar op individueel niveau dus niet. Zo’n 800 kleinere locaties kunnen dit financieel niet opvangen. Ik spreek als softwareleverancier dagelijks met eigenaren/bestuurders en hoor bezorgde geluiden. Hoe houd je kwaliteit betaalbaar? Er is een impasse. Het overheid-werkveldoverleg ligt stil en organisaties weten niet waar ze aan toe zijn. Initiatiefnemers van de campagne Kom op voor Kinderopvang noemen de baby-bkr onhaalbaar en vragen de Tweede Kamer namens 10.000 vakgenoten in een petitie om interventie. Afwachten is geen optie. Het is inmiddels september en aanstaande ouders reserveren al volop kindplaatsen voor 2019. Als er niets gebeurt, voldoet een aantal locaties straks niet aan de nieuwe bkr en ontstaat er eind van het jaar dikke stress.

Dat moet worden voorkomen. Tweede Kamer, grijp in! SZW, maak een gebaar! Ik doe een voorzet: de babyopvang wordt duurder, waarom dan geen hoger babytarief? Voor mijn part drie euro per uur erbij, uiteraard gecompenseerd voor ouders in een gedifferentieerde kinderopvangtoeslag. Het zou me niet verbazen als het verhogen van alleen het babytarief niet eens zoveel duurder uitpakt dan wat er nu is begroot. Wie weet een andere creatieve oplossing? Ik ga graag de discussie aan.

Peter van Zijl (43) is vader van drie dochters en jarenlang klant van de kinderopvang. Hij is ook eigenaar van Pelosa in Zoetermeer, een bedrijf dat hij ruim twintig jaar geleden als ICT-student begon. Pelosa ontwikkelt software voor organisaties die actief zijn voor het jonge kind, met name in kinderopvang en onderwijs. Een nieuw, uniek product is Quebble, een platform waar ouders en professionals elkaar vinden. Peter gaat graag de dialoog aan: peter@quebble.com